Twitchen. Het gericht op zoek gaan naar zeldzame vogels. Dat is het thema van Fwiet 7. Met een blauwe rotslijster en Ross’ gans die momenteel in België vertoeven, hadden we een perfecte aanleiding om dit onderwerp aan te snijden. U mag zich aan boeiende verhalen verwachten van vogelaars die weer, wind, afstand en tijd trotseerden om hun geliefde dwaalgast in de kijker te krijgen. Nooit eerder zullen de portfolio’s van onze Fwiet-fotografen er zo uniek en divers uitgezien hebben. Op de cover alvast een twitch-soort om u tegen te zeggen: een rotskruiper die zijn normale habitat in de Alpen verliet om uitzonderlijk in Dinant neer te strijken.
Waardering 5.00 op 5 gebaseerd op 1 klantbeoordeling
Hoewel ik huiverig aan dit nummer begon (in bijna elke vorige recensie schreef ik wel iets over mijn irritatie voor de aandacht die het twitchen kreeg in Fwiet), werd mijn angst al in de inleiding teniet gedaan. Die was heel genuanceerd, met aandacht voor de ecologische voetafdruk die sommige twitchers achterlaten en het feit dat sommigen een vogel afvinken zonder enige belangstelling voor de rest van de omgeving waarin ze zich bevinden. Na de inleiding heb ik het hele blad gelezen en dit was gevuld met als vanouds goed geschreven artikelen en weergaloos goede foto’s en illustraties. De aandacht voor de geschiedenis van het twitchen vond ik erg leuk, met bijvoorbeeld een vaste telefoonboom (o ja, dat is waar ook, die hadden wij vroeger op school ook nog!) of een beeper en een semafoongids, met daarin de uitleg van allerlei codes. Elke bijzondere vogel had een vaste code, maar ook de belangrijke vogelaars uit het land en de veelbezochte gebieden. Het was bijna een soort geheimtaal op die manier. Er komt ook heel wat humor langs in deze Fwiet, zoals het feit dat veel vogelgidsen gescheiden zijn, omdat ze per jaar teveel maanden van huis zijn. Matthias Declercq schreef een mooi artikel over een Indiase vogelaar in België (Vinodchandran Chandrasekharan) die alles met het openbaar vervoer en zijn vouwfiets doet (low carbon birding) en die, hoewel hij Engels spreekt, toch alle vogelnamen in het Nederlands door deze taal mengt, zodat hij mee kan doen met de Vlaamse twitcher-community. Tot slot is er mooie aandacht voor twee vogelillustrators: de beroemde Killian Mullarney en de nog jonge, maar goed aan de weg timmerende Joris De Raedt.
We use cookies on our website to give you the most relevant experience by remembering your preferences and repeat visits. By clicking “Accept”, you consent to the use of ALL the cookies.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
Elisa Goudriaan –
Hoewel ik huiverig aan dit nummer begon (in bijna elke vorige recensie schreef ik wel iets over mijn irritatie voor de aandacht die het twitchen kreeg in Fwiet), werd mijn angst al in de inleiding teniet gedaan. Die was heel genuanceerd, met aandacht voor de ecologische voetafdruk die sommige twitchers achterlaten en het feit dat sommigen een vogel afvinken zonder enige belangstelling voor de rest van de omgeving waarin ze zich bevinden. Na de inleiding heb ik het hele blad gelezen en dit was gevuld met als vanouds goed geschreven artikelen en weergaloos goede foto’s en illustraties. De aandacht voor de geschiedenis van het twitchen vond ik erg leuk, met bijvoorbeeld een vaste telefoonboom (o ja, dat is waar ook, die hadden wij vroeger op school ook nog!) of een beeper en een semafoongids, met daarin de uitleg van allerlei codes. Elke bijzondere vogel had een vaste code, maar ook de belangrijke vogelaars uit het land en de veelbezochte gebieden. Het was bijna een soort geheimtaal op die manier. Er komt ook heel wat humor langs in deze Fwiet, zoals het feit dat veel vogelgidsen gescheiden zijn, omdat ze per jaar teveel maanden van huis zijn. Matthias Declercq schreef een mooi artikel over een Indiase vogelaar in België (Vinodchandran Chandrasekharan) die alles met het openbaar vervoer en zijn vouwfiets doet (low carbon birding) en die, hoewel hij Engels spreekt, toch alle vogelnamen in het Nederlands door deze taal mengt, zodat hij mee kan doen met de Vlaamse twitcher-community. Tot slot is er mooie aandacht voor twee vogelillustrators: de beroemde Killian Mullarney en de nog jonge, maar goed aan de weg timmerende Joris De Raedt.