De grauwe gors is een zorgenkind. Slechts achtenveertig broedparen zijn er nog over in België. De forse achteruitgang van deze iconische akkervogel is al een tijdje niet meer te stoppen. Omdat de vogel broedt op de akkers, en landbouwers steeds intensiever hun gronden bewerken, krijgt de vogel de tijd niet meer om zijn jongen groot te brengen. In de winter is er bovendien vaak onvoldoende graan voor de gorzen om te overleven. Initiatieven zoals ‘graan voor gorzen’ waar stukjes wintertarwevelden niet geoogst werden, brachten maar effe soelaas: vandaag ligt de vogel op intensieve zorgen. Het was dan ook met enige weemoed dat ik vorige week in Turkije hele zwermen grauwe gorzen in de open begroeiing van het Karaburunschiereiland kon spotten. Maar goed, toch maar weer een lifertje van het lijstje geschrapt.
