Russische vinken, zo noemt mijn vader de oranjebeige kepen die graag bij strenge winters, op zoek naar beukennoten, in ons land neerstrijken. Wellicht is deze typische naam enkel in Oost-Vlaanderen ingeburgerd, ik stuitte enkel op het synoniem: ‘boschvink’ (Nozemann § Sepp). Ik was blij ze na enkele jaren nog eens in mijn straat te kunnen spotten. Ze zijn behoorlijk honkvast en bleven lange tijd in één specifieke tuin ter plaatse. Kepen verzamelen af en toe in gigantische groepen. Zo pleisterden er in 2000 in Fôret d’Anlier (Luxemburg) tot meer dan 1 miljoen kepen. Langsrijdende chauffeurs stopten om het spektakel te bekijken. Het aantal kepen dat in januari 2009 kwam slapen in Lödersdorf (Oostenrijk) werd geschat op 4 miljoen. Nog een weetje: vroeger werden ze gevangen voor menselijke consumptie. Blijkbaar smaakten ze bitter maar was hun vlees toch gegeerd.