50. WINTERKONINKJE (troglodytes trolglodytes)







Winterkoninkje


Volgens de overlevering dankt het vogeltje zijn naam door een wedstrijd. In de tijd dat de vogels nog konden spreken beslisten ze om een koning te kiezen. Wie het hoogst kon vliegen, en het dichtst bij de zon kwam, was de koning. Al snel bleek dat de arend het hoogst vloog. Wat hij echter niet wist was dat er een klein bruin vogeltje in zijn staart was gekropen. Net op het moment dat de arend zijn hoogste punt bereikt had (hij mocht niet te dicht bij de zon vliegen, of hij verbrandde) en besloot te dalen, kroop het kleine vogeltje uit de veren en duwde zich met zijn pootjes op de rug van de arend af. Zegevierend torende hij boven de arend uit. Hij was dé koning, al waren zijn veertjes een beetje door de zon verschroeid, wat nog steeds in de kleurschakering van zijn kleed te zien is. Vooral zijn staart lijkt bij de kapper in meches te zijn getrokken. Het is een van onze kleinste zangvogels, maar dat betekent niet dat hij onopvallend is. Zijn zang is in verhouding met zijn gestalte zelfs heel luid. Winterkoninkje.


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *